GABOIS s. m.
GABOIS s. m.
[FEW XVI, 3a gabb; DEAF, G17 gab (gabois); T-L gabois ; DMF gabois; TLIO gabbo; GDLI gabbo]
0.1 gabeis, gaboi, gabois.
0.2 Da l’anord. gabb.
0.3 1 ‘Scherzo o inganno volto alla canzonatura’. Nella locuz. avv. a gabois, par gabois, de gabois ‘per prendere in giro; con l’intenzione di scherzare’. Nella locuz. avv. sens gabois ‘senza inganno’. 2 Cosa da sottovalutare o trascurare. Fras. tener a gabois ‘considerare di poco conto o non considerare affatto’.
0.4 Francesca Gambino 14.07.2019. Ultimo aggiornamento: Francesca Gambino 27.01.2020.
1 ‘Scherzo o inganno volto alla canzonatura’.
Nella locuz. verb. faire gabois de qcn. ‘mettere in ridicolo, prendersi gioco di qcn.’
– «Que nus sire de tere, roi ni dux ni marcois, | Por ensogne q’il face se mete en tiel destrois | Q’el n’en posse torner senz mervellos sordois | E qe ses animi de lui facent gabois.», L’Entrée d’Espagne, 118.
– «Le fist vestir davant pour fer de lu gaboi», Niccolò da Verona, Passion, 625.
Nella locuz. avv. a gabois, par gabois, de gabois ‘per prendere in giro; con l’intenzione di scherzare’.
– «Quant Carles poigne d’abatre un orguelois, | Sacés de voir qu’il non vient a gabois.», L’Entrée d’Espagne, 5972.
– «Ce che dit ay mes fil, tot fu a gabois», L’Entrée d’Espagne, 6458.
– «Biaus sir Ogier, se j’ai dit par gabois | Riens que vos tort a duel ni a sorpois, | Je me repant: le pardoner est drois.», L’Entrée d’Espagne, 3373.
– «Enzi disoient par lleur gabois la fol gent.», Leggendario di Lyon, 12, $9, 1.
– «Asés hunt parlé e ne pas de gabois», L’Entrée d’Espagne, 7958.
Nella locuz. avv. sens gabois ‘senza inganno’.
– «Et soa masnea sença nosa et sença gabeis», Foucon, versione franco-italiana, 1675.
– «sour la tour e esgarda, sens gieu e sens gabois» Niccolò da Verona, Prise Pampelune, 3968.
2 Cosa da sottovalutare o trascurare.
Fras. tener a gabois ‘considerare di poco conto o non considerare affatto’.
– «Je vi en celui jor ma gent en tel effrois, | Se aveü en fusent Paiens et Espanois, | Tel perte i aüs feite, nel teneç a gabois, | Ja ne fust amendé a plus de cinq cent mois», L’Entrée d’Espagne, 11347.
– «Pour peour des Juïs ne·ou tenés a gabois!», Niccolò da Verona, Passion, 947.